اندر حکایت نوحه

اندر حکایت نوحه " أنا مظلوم حسین" 

با سلام خدمت دوستان عزادار و با آرزوی قبولی طاعات و مراسمات.
در این نوشتار خرد قصد دارم به نکته ای نه در مقام نقد، بلکه نظر شخصی خودم را در مورد اجرای نوحه ی معروف و مشهور "أنا مظلوم حسین" از مداح محترم قطری " نزار فضل الله روانی" معروف به نزار القطری در بوشهر اشاره کنم. 

همانگونه که آقای نزار قطری خود حتی در رسانه ی ملی ایران نیز اشاره داشتند قدمت این نوحه به سال های خیلی دور بر می گردد یعنی زمانی که ایشان هشت ساله بوده ( آقای نزار الان 37 سال سن دارند) و در همان ایام بوده که روزی قصیده ی مشهور« خیرة الله من الخلق أبی » را می خواند. طبق گفته ی خود ایشان 28 سال است که در پایان تمام مجالسی که خود در آن مداحی می کند هر شب آن را می خواند و با استقبال خوب سینه زنان عرب آن منطقه نیز همراه بوده است. 

این نوحه طی دو سال اخیر شدیدا مورد توجه ( به خصوص ایرانی ها) واقع گردیده است و طی این دو سال بارها شاهد اجرای آن توسط مداح و استاد بزرگوار و همشهری «حاج مصطفی گراشی» در مسجد دهدشتی از جمله همین شب گذشته " ۳۰ صفر 1387" بودیم. 

حال نکته ای که لازم به ذکر می باشد این است از آنجایی که می بایست مفهوم و منظور اشعار و نوحه ها و درک آن در مجموع برای مخاطب آن روشن و قابل فهم باشد، اجرای این نوحه توسط مداحان و برای مخاطبان عام فارسی زبان در منطقه ای که کمتر کسی به زبان عربی تسلط داشته و واژه های عربی برایش بیگانه می باشد دور از ذهن می آید. 

از سوی دیگر منطقه جنوب و به خصوص بوشهر که خود مهد اسطوره های نوحه سرا و نوحه خوان است و در زمینه اشعار نوحه و واحد از با سابقه ترین مناطق می باشد به حدی که خیلی از مداحان بزرگ شهرهای مجاور از این منابع با ارزش استفاده می برند چنین اتفاقی خوشایند     نمی باشد. 

ما در مقابل این نوحه زیبای عربی اشعار نوحه و واحد هایی داریم « امثال "شیعه زن به سر ز ره وفا"» که خود قدمتی 2/3 برابر بیشتر از این نوحه دارند و از لحاظ ریتم و آهنگ نیز چیزی کمتر از آن ندارند.

لذا از مداحان خوب و صاحب سبک انتظار می رود که با توجه و عنایت بیشتری به گنجینه ها و داشته های با ارزش فرهنگی خود که خودشان نیز در آن پرورش یافته اند مراسمات خود را پیش ببرند انشاالله که توفیق همه ساله نصیبشان باشد تا در دستگاه ابا عبدالله خادم باشند. 

با تشکر 

آوای لیان 

---

 آخرین شب و آخرین روز از ماه صفر سال 1387 هم به پایان رسید و مساجد بوشهر برای آخرین بار در خروش و تب و تاب مراسمات مربوط به رحلت پیامبر اکرم(ص) و شهادت جانگداز امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع) بود. 

گراشی عصر 28 صفر 87 مسجد دوانی ها
واحد "صور اسرافیل می آید به گوش"

جرای همصدایی حاج مصطفی و مجتبی گراشی شب 30 صفر سال 87
 واحد"چون حسین ابن علی"

 

دریافت کامل مراسم سینه زنی شب ۳۰ صفر مسجد دهدشتی

ریافت کامل مراسم سینه زنی ظهر ۳۰ صفر سال ۸۷
مسجد جواد الائمه باغ زهرا با واحد "مدینه آمدم اما" و"از مدینه به سوی طوس"
 

در این شب شاهد مراسم سینه زنی و یزله (بر حیدری) خیلی گرمی در مسجد دهدشتی با مهمانی اهالی و سینه زنان عزیز محله ی شیخ سعدون (کوتی) بودیم.  

راشی عصر 30 صفر سال 87 مسجد دوانی ها
نوحه "لبالب گشته از خونابه غم باده دلها"

ا دارد در این وبلاگ تشکر ویژه و خسته نباشید جانانه ای به هیأت امنا و بانیان محترم مسجد دهدشتی و کلیه مساجد شهر بوشهر داشته باشیم که الحق در این شب های سنگین زحمات زیادی کشیدند و عزاداران مشتاق اهل بیت را هدایت کردند.  

«هدیه آوای لیان» 

دریافت مجموعه عکس های محرم و صفر ۱۳۸۰

پاینده باشید 

مرواتون همه ساله